خـمـار اشکـم و مـحـتـاج نـاز بـارانم            بـبار اشـک عـزا بـر جـهـان بی‌جـانم

به لطف اشک عزایت؛ رفیق زندگی‌ام            بـه زنــدگـانـی‌ام امــیــدوار مـی‌مـانـم

جهان باور من روضه هست تا هستم            حـسـین جـان من است و تمام ایـمـانم

خدا به خیر، جزایش دهد عزیزی که            گذاشت مهر غمت را به روی دامانم

تویی که کشتۀ اشکی و من که کشتۀ تو            به اشک چشم نوشتم که من مسلـمانم

چه حاجت است به ناز طبیب تا بوده            غـبار فـرش عـزایت مسـیح چـشمانم

چـقـدر تـوبـه کـنـم از گـذشـتـۀ بی‌تـو            ز عـمـر رفـتـۀ بی ذکـر تو پـشـیـمانم

نفس‌نفس شب و روزم حسین می‌گویم            نفس‌نفس شب و روزم حسین می‌خوانم